လူတိုင္းအိမ္နဲ႕ခဏေတာ့ ခြဲဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။အေပ်ာ္ခရီးထြက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အိမ္ကိုသတိမရတတ္ၾကေပမယ့္ တကယ္ခြဲရတဲ့အခါ အနည္းနဲ႔အမ်ား၀မ္းနည္းတတ္ၾကတာပါပဲ။ဒီအခ်ိန္ထိအ အိမ္နဲ႕မခြဲဖူးတဲ့သူအတြက္ကေတာ့ ကမၻာ့အျပင္ေရာက္သြားသလိုပဲ။ပိုတယ္လို႔ ေျပာရင္လဲခံရမွာပဲ။အိမ္ကိုျပန္ခ်င္တဲ့စိတ္ကိုထိန္းမရတိုင္း ငိုခဲ့ရတဲ့ေန႔ေတြ မနည္းေတာ့ဘူး။ဘာနဲ႔ေျဖသိမ့္လို႔မရခဲ့ဘူး။ဒီအရြယ္အထိ အေမနဲ႔အတူတူအိပ္ခဲ့သူဆိုေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့။ေက်ာင္းပိတ္တိုင္း အေမ့ေနာက္တေကာက္ေကာက္လိုက္ခဲ့တာ။အေမနဲ႕ သြားအတူ၊စားအတူေပါ့။ၾကိဳးစားသမွ်ဟာ အေမ့အတြက္ပါပဲ။စိတ္ညစ္လည္း အေမ့ကိုေတြးလိုက္တိုင္း သည္းခံႏိုင္ခဲ့တယ္။အ႐ႈံးမေပးပါဘူး။အ ေမ့ရဲ႕ယံုၾကည္မႈ၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအတြက္ ဘ၀ကိုၾကိဳးစားတည္ေဆာက္ေနမွာပါ။အိမ္ျပန္ခ်င္လည္း......................။
No comments:
Post a Comment